Terapia czaszkowo–krzyżowa, inaczej terapia cranio–sacralna, to odłam osteopatii, często nazywany osteopatią kranialną. 

Polega na delikatnej manipulacji i uciskaniu punktów w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej oraz kości krzyżowej.
Terapia czaszkowo–krzyżowa jest terapią powięzi, za jej sprawą następuje rozluźnienie struktur łączno–tkankowych, których napięcie może powodować kłopoty zdrowotne, zarówno somatyczne, jak i emocjonalne. Terapię cranio–sakralną cechuje więc podejście holistyczne do organizmu człowieka.

Wskazania do terapii to:
bóle głowy różnego pochodzenia, dolegliwości zatok, dysfunkcje wzroku oraz słuchu, problemy stomatologiczne (zgrzytanie zębami, zmiany zwyrodnieniowe w obrębie stawu skroniowo–żuchwowego), wspomagająco przy noszeniu aparatu ortodontycznego, nadmierne zaciskanie zębów, porażenie nerwu twarzowego, spektrum autyzmu, zaburzenia koncentracji, traumy, nerwice, depresja …

Ten rodzaj terapii odznacza się także bardzo dużą skutecznością w leczeniu zaburzeń snu, zaburzeń osobowości oraz tikach nerwowych. Pokazuje to niesamowicie szerokie możliwości zastosowania.